Valtada; de kronieken van Azeria deel 3:
Sporen van het vergetene (*****)
Garvin Pouw
Godijn Publishing
Synopsis
Een schijnbaar simpele opdracht: verenig het Noordland Azeria en zorg dat de Duistere God zijn macht niet laat gelden op het continent.
Nu Satar Azeria is binnen gevallen zou je verwachten dat de koningshuizen van de Nara er makkelijk van overtuigd kunnen worden de dreiging serieus te nemen, maar de Sherendi stuiten op weerstand. Bedenkingen worden geuit bij ieder bewijs, alles wijst erop dat een alliantie niet voor iedereen voordeel biedt.
Wordt er door iemand tegengewerkt of wordt er bewust gekozen om te ontkennen en te vergeten door de gevestigde orde?
Quote
“De paniek viel in Aresta’s wijde ogen te ontwaren. Ze kwamen uit het bos en hadden het steilste gedeelte van de helling achter de rug, maar schrik greep haar om haar hart. Ze denderden over een lange open plek, maar verder vooruit fonkelde water. Aresta sloot van schrik haar ogen en het volgende moment waren ze er. Met een hobbel viel de kar van een oeverwal en hoge sproeiers spatten aan weerszijden op. De paarden renden onverschrokken door en met een tweede bonk trokken ze de kar weer op het land. Door drijfnatte haren zag Aresta dat ze op een nieuw open veld beland was, maar geen van de paarden maakte aanstalten tot kalmeren.”
Recensie
Het derde deel van de kronieken van Azeria en een vijfde verhaal in de Valtada wereld. Het eerste boek wat ik in deze serie lees.
En ik kan zeggen dat me dat spijt.
Want ik ben terecht gekomen in een betoverende wereld met fantastisch leuke personages.
Beeldend en kleurrijk weet Garvin Pouw mij te betoveren met de avonturen die zich afspelen in Valtada. Volop heb ik genoten van de avonturen van Aresta, Shutai, Nikara, Vantraxis, Vohan, Emerin en nog vele anderen.
Halsbrekende achtervolgingen, spannende vechtpartijen met magie en romantische onderonsjes zetten hun sporen in dit boek. Al deze elementen maken er een prachtig geheel van en sporen mij zeker aan om de andere delen ook te gaan lezen.
Nempe Historia 